Mobbing? Det var jo berre for å tulle...
Du bestemmer kva du ønskjer å dele om deg sjølv med resten av verda, men det betyr òg at du må tenkje deg om før du deler bilete, informasjon eller påstandar om andre.
Me har alle ulike grenser for kva me meiner er greitt og ikkje. Biletet av ein medelev som du deler med venninna di, blir kanskje ikkje oppfatta som like morosamt av han eller ho som er på biletet. Av og til kan det du deler med andre, bli sett på som mobbing.
Kva viss venninna di deler biletet vidare med fleire i klassen, som igjen deler det vidare? Det er faktisk slik at også dei som deler bilete, film eller anna vidare, har eit sjølvstendig ansvar for å vurdere om det er lov – dei har òg eitansvar om det går gale. Du må derfor alltid tenkje over kva du utset deg sjølv og andre for ved å dele eller vidaresende informasjon – òg i lukka grupper.
Anonymitet
For mange opplevast det enklare å henge ut andre på nett viss dei sjølv kan vere anonyme. Nokon føler seg tøffare bak skjermen, og terskelen for å plage andre via sosiale medium kan vere lågare enn for å slengje skjellsord ansikt til ansikt. Du oppfattar verken andletsuttrykket eller kroppshaldninga til mottakaren av det du deler, og du kan fort få mindre empati for og medkjensle med den andre parten. Når du ikkje ser dei du snakkar med (eller snakkar om), opplevast heller ikkje situasjonar på same måte, og du kan bli meir direkte og ufin i måten du formidlar bodskapen på.
Det kan verke som uskuldig moro å skrive anonyme meldingar om andre, men han eller ho det gjeld, oppfattar det fort som krenkjande og respektlaust. Kommentarar eller mobbing på nett kan ofte kjennast verre dersom du ikkje veit kven som står bak, eller kor mange som har fått det med seg. Det kan gi ei sterk kjensle av utryggje å ikkje vite kven som står bak.
Store konsekvensar – vanskeleg å angre
Du har rett til å seie nei til at bilete, filmar eller annan informasjon om deg blir delt av andre. Truslar, sjikane, falske påstandar eller brot på privatlivets fred kan faktisk straffast etter straffelova, sjølv om kommentaren blei skriven på spøk. Du må òg ta omsyn til lovene og reglane som finst, dersom du deler noko.
Det kan vere gøy når mange liker noko du har delt, og jo fleire som liker det, dess meir synleg blir det. Men, sidan bilete, filmar, meldingar og innlegg kan spreiast i stor fart, og dei plutseleg òg kan dukke opp i andre og kanskje uønskte kanalar, er det viktig å ha kunnskap om reglane, og ikkje minst å ta gode og gjennomtenkte val. Nokre gonger er det nesten umogleg å fjerne ting som er delt på nett. Sjølv om du slettar informasjonen du har delt, kan du risikere at andre i mellomtida har kopiert og delt det andre stader.
Dei som blir utsett for noko ubehageleg, har aldri skuld!
Personar som opplever uønskte hendingar på nett – anten det er mobbing, bilete eller filmar på avvegar, utpressing eller anna – er ofte i ein svært fortvila situasjon. Mange har hatt problem over lengre tid, men dei ber ikkje om hjelp, fordi det kjennest ubehageleg.
Sakene er ofte tabubelagde – det er vanskeleg å snakke om det – og mange føler òg sjølv skuld for det som har skjedd. Dei ønskjer ikkje å involvere verken venner, foreldre, skulen eller politiet, men ønskjer berre at saka skal forsvinne. Problemet er dessverre at det motsette ofte skjer. Når dei ikkje søkjer hjelp, kan problema bli verre. Du skal ikkje tenkje at du må rydde opp i problema på eigen hand, eller at det var din feil at problema oppstod.
Skjult mobbing
Det finst måtar å vere mot andre på som kan sjåast på som skjult mobbing. Dersom nokon legg ut eit bilete av seg sjølv og ingen trykkjer på "liker", kan det kjennast sårande. Det å ikkje like bilete, ikkje invitere til arrangement, ikkje dele innhald med, ikkje involvere i grupper, eller ikkje godta venneførespurnader i sosiale medium, kan bidra til at nokon føler seg utfryst.
Digital ekskludering og isolasjon kan kjennast vel så vondt som direkte mobbing. Denne typen mobbing er meir skjult for dei vaksne, men han er ofte veldig synleg blant dei unge. Me har alle eit ansvar for å seie ifrå eller gripe inn når me ser at nokon blir behandla dårleg. Viss du er tilskodar utan å seie ifrå eller hjelpe han eller ho som opplever noko ubehageleg, er du ein passiv deltakar. Det er ikkje berre dei som gjer noko aktivt, som mobbar. Viss du ikkje seier ifrå eller lar vere å hjelpe, er du med på å halde oppe mobbinga eller utestenginga.
Visste du at...?
Det viser seg at mange saker blir løyste raskt når personar med problem søkjer hjelp. Ein kan til dømes kontakte tenesta Slettmeg.no for å få råd og hjelp viss uønskte hendingar har oppstått.
Mange vaksne arbeider for å hjelpe unge som har det vanskeleg, og dei veit korleis ein kan gå fram når problem tårnar seg opp. Viss det kjennest ubehageleg å snakke med nokon ansikt til ansikt, kan løysinga vere å ringje til ein hjelpetelefon der du kan vere anonym.
Det aller viktigaste er å snakke med nokon når ting har gått gale!